Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si longus, levis dictata sunt. Duo Reges: constructio interrete. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Profectus in exilium Tubulus statim nec respondere ausus; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Nec tamen ille erat sapiens quis enim hoc aut quando aut ubi aut unde? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod.

• Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?
• Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret.
• Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
• Hoc tu nunc in illo probas.

1. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam;
2. Age, inquies, ista parva sunt.
3. Pungunt quasi aculeis interrogatiunculis angustis, quibus etiam qui assentiuntur nihil commutantur animo et idem abeunt, qui venerant.
4. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.

Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse
et tuas cogitationes et studia perspexeris;

Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid
est cur pulchritudinem non sequamur?

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio.

Ita prorsus, inquam;

Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

Quonam modo?

Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora.

Bork

Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Disserendi artem nullam habuit.

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur.

Hos contra singulos dici est melius. Qui est in parvis malis. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Duo enim genera quae erant, fecit tria. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Ut pulsi recurrant?

Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.